دینداری زندگی‌ساز است نه زندگی‌سوز

حجت‌الاسلام زائری در پنجمین شب از ویژه برنامه «دینی که آن‌ها می‌گویند…نه!» بیان کرد: سختی دین در همین جاست که قرار است لحظه به لحظه در زندگی اجرا شود اما این به معنی مختل شدن نیست و هرجا دین، زندگی را مختل کرد باید دانست آن دین‌داری نبوده است.

زائری با بیان این که در پذیرش دین هیچ اجباری نیست اما در صورت پذیرفتن، عمل کردن به مفاد آن الزامی است، گفت: جامعیت دین برای این است که کارکردهای متعددی از جمله آرامش، هویت و معنا دادن به زندگی دارد. ایمان و دین داری است که به زندگی معنا می‌دهد و در نتیجه یک سجده‌ی انسان، اتصال به ملکوت می‌شود. در دین‌داری تطبیق عملی و روزمره ملاک است بدین صورت که دین برای همه‌ی زندگی ما برنامه دارد و معناداری در زندگی زمانی ایجاد می‌شود که بفهمیم در این دنیای فانی ما متصل به خداوند ابدی هستیم و با فهم این قضیه سختی‌های زندگی برایمان عادی می‌شود؛ چون می‌دانیم که قرار است ما تربیت شویم و خداوند برای ما برنامه دارد؛ در این عالم قرار است چیزی بشویم همچنان که شهید محمد حسین فهمیده؛ نوجوان ۱۳ ساله این مطلب را به خوبی فهمیده بود و در وصیت خود نوشته بود: «من روزی کاری برای کشورم خواهم کرد.»

زنده ماندن سخت‌تر از شهادت

این کارشناس مذهبی افزود: در این عالم هرکسی و هر چیزی کاری انجام می‌دهد، حیف است که انسان کار خود را انجام ندهد. در واقع همه‌ی عالم دست به دست هم داده‌اند تا ما کار خود را انجام دهیم. وی با اشاره به این که در عالم هیچ‌ چیز گم نمی‌شود، گفت: در روز قیامت ما با نگاه، نیت و حرکاتمان محشور می‌شویم، بنابراین همین امروز ما در بهشت و جهنمی هستیم که خود ساخته‌ایم.

این فعال فرهنگی در بخش پایانی سخنان خود اظهار داشت: در زندگی روزمره انسان همیشه با قرار گرفتن بر سر دوراهی‌ها بایستی انتخاب کند. سختی انتخاب زمانی است که انسان بین دو بد یا دو خوب انتخاب کند. انتخاب‌های ما با توجه به اولویت‌های ما در دین‌داری است بنابراین زمانی به شهادت فکر می‌کنیم که ناچار شویم وگرنه انسان مؤمن کسی است که زندگی می‌خواهد؛ چرا که زنده ماندن سخت‌تر از مردن و شهادت است. در زنده ماندن است که بایستی باری از مشکلات را تحمل و با آن مبارزه کرد. بنابراین مؤمن کسی است که خود به دنبال مردن نمی‌رود اما اگر اولویت دینمان شهادت باشد بایستی با آغوش باز آن را پذیرفت و به دنبال آن رفت.